- ścigać
- ścigać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, ścigaćam, ścigaća, ścigaćają, ścigaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'biec (ale również: jechać, pływać, lecieć itp.) za czymś lub za kimś po to, by go dogonić, złapać lub wyprzedzić; gonić kogoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Janek ściga Franka. Ścigało go stado wilków. Dopiero po jakimś czasie dostrzegł ścigających go policjantów na motorach. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'usiłować ustalić miejsce pobytu przestępcy przy pomocy odpowiednich służb; poszukiwać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jan Z. jest niebezpiecznym przestępcą ściganym listem gończym. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}środ. {{/stl_8}}{{stl_7}}'piętnować, prześladować, tępić': {{/stl_7}}{{stl_10}}Tego typu przypadki są u nas ścigane przez prawo. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}ścigać {{/stl_13}}{{stl_8}}{kogoś} {{/stl_8}}docinkami [śmiechem i in.] {{/stl_13}}{{stl_7}}'kierować w ślad za kimś odchodzącym docinki, śmiech itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Odszedł zawstydzony, a siedzący przy stole ścigali go swymi docinkami i przekleństwami. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}ścigać {{/stl_13}}{{stl_8}}{kogoś, coś} {{/stl_8}}oczami [spojrzeniem, wzrokiem] {{/stl_13}}{{stl_7}}'patrzeć na kogoś, coś odchodzącego, oddalającego się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Ścigał oczami (wzrokiem, spojrzeniem) punkciki migające na ekranie komputera. Wszyscy mężczyźni ścigali ją zachwyconym wzrokiem. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.